Jakie szanse na przykucie uwagi odbiorcy ma billboard ustawiony przy autostradzie? Widoczny jest zazwyczaj już z daleka, a jego czytelność wzrasta w miarę zbliżania się do niego. Czy to jednak wystarczy? Kiedy gnamy z prędkością ponad stu kilometrów na godzinę, koncentrujemy się oczywiście raczej na innych samochodach, a nie na reklamach. Być zauważonym nawet w takiej sytuacji – to marzenie każdego reklamodawcy. Szczytem marzeń zaś byłoby sprowokowanie kierowcy, by zwolnił i lepiej przyjrzał się niezwykłej reklamie. Fordowi chyba ta sztuka się udała.

„Pozbądźcie się tego parszywego śmiecia” – pewnie takie zdanie usłyszeli dwaj gangsterzy od swego bossa. Ów „śmieć” zajmował cały bagażnik ich wozu. Szczelnie zapakowany w dywan jak niezgrabny tobołek. Głucha noc, nabrzeże portowe i typy spod ciemnej gwiazdy wykonujące swą brudną robotę. Jeden z tych nisko opłacanych gangsterów bierze łyk wody z butelki, zanim wysiądzie z auta ze swym kumplem. Trzeba posprzątać po sprzątnięciu niewygodnego gościa.

Mało kto pozwoli bezkarnie nazwać się idiotą. Co popędliwsi i bardziej wyczuleni na punkcie swego honoru gotowi są pozwać za taki czyn do sądu. W innych środowiskach urazę wyrównuje się bardziej bezpośrednio – rękoczynami. Tymczasem w wielu reklamach jesteśmy brutalnie wyzywani i... nic. Klasycznym przykładem jest spot reklamowy amerykańskiego towarzystwa ubezpieczeniowego Eastwood Insurance. Nawet w Stanach Zjednoczonych nazwa ta nic nikomu nie mówi, może poza skojarzeniem ze znanym aktorem.